معارف دین

پیوند: http://www.askdin.com/thread26150-8.html

برای کمال چندین تعریف معنی کرده اند،از جمله معروفترین این تعاریف موارد زیر است:

1-اگر چیزی ملائم طبع موجودی باشد برای او کمال محسوب می شود.
2-کمال یک چیز در این است که قوا واستعدادهای او به فعلیت وجایگاه اصلی خود برسند.
3- رسیدن یک شی ویا موجودی به هدفی که بخاطرش به وجود آمده است.
انچنان که می بینید تعریف کمال نشانگر این است که موجود کمال یافته دارای نقصی وکمبودی است که وقتی به کمال می رسد آن را به دست می آورد ولی خداوند که نقصی ندارد و لذا این تعاریف در مورد خداوند جریان ندارند.بلکه کمال هر موجودی به حسب اوست.
همه موجودات هر آنچه دارند از خدا دارند وسر منشأ تمام این کمالات خداوند متعال است،ومنظور از کمال مطلق این است که تکتک این کمالاتی که انسان وسایر موجودات به دست می آورند باید منشأ داشته باشد وملاکی برای سنجش این کمالات باشد وآن خداوند است یعنی منشا تمام این کمالات اوست وهر نوع خوبی وحسنی که در موجودی دیده می شود حد عالی ونهایی آن که شاید درکش برای انسان ممکن نباشد در وجود خداست وخداوند همه این کمالات را بالفعل دارد نه اینکه به دست آورده باشد.
به تعبیر دیگر کمالاتی که انسانها دارند حد معین دارد ودر یکی بیشتر از دیگری است که هر کس بیشتر در تربیت نفس خود وکسب این کمالات زحمت کشیده باشد کمال بیشتری دارد وحد نهای این کمالات خداست و خوبی وحسنی در وجود خدا است،ومنظور از کمال مطلق همین است.
علم،قدرت ،حیات وسایر صفات کمالیه وجمالیه در وجود خدا به طور کامل است وسایر موجودات کمالات خود را از او می گیرند.