اضلال به قرآن یعنی چه؟
پیوند: http://www.askdin.com/thread21278.html#post586236
سوال :با خواندن قرآن هم انسان دچار ضلالت و گمراهی می شود (من در بیانات رهبر معظم شنیدم)
در چه شرایطی این اتفاق رخ میدهد؟
پاسخ:بسم الله الرحمن الرحیم
«وَ أَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلاً يُضِلُّ بِهِ كَثيراً وَ يَهْدي بِهِ كَثيراً وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقينَ »[1] (؛ و اما آنها كه راه كفر را پيموده اند، (اين موضوع را بهانه كرده) مى گويند: «منظور خداوند از اين مثل چه بوده است؟!» (آرى،) خدا جمع زيادى را با آن گمراه، و گروه بسيارى را هدايت مىكند؛ ولى تنها فاسقان را با آن گمراه مى سازد).
آيه شهادت ميدهد بر اينكه يك مرحله از ضلالت و كورى دنبال كارهاى زشت انسان بعنوان مجازات در انسان گنه كار پيدا ميشود، و اين غير آن ضلالت و كورى اولى است كه گنهكار را بگناه وا داشت، چون در آيه مورد بحث مىفرمايد: (وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ، خدا با اين مثل گمراه نميكند مگر فاسقان را) اضلال را اثر و دنباله فسق معرفى كرده، نه جلوتر از فسق، معلوم ميشود اين مرحله از ضلالت غير از آن مرحله اي ست كه قبل از فسق بوده، و فاسق را بفسق كشانيده.[2]
هدايت و ضلالت در قرآن به معنى اجبار بر انتخاب راه درست يا غلط نيست، بلكه به شهادت آيات متعددى از خود قرآن” هدايت” به معنى فراهم آوردن وسائل سعادت و” اضلال” به معنى از بين بردن زمينه هاى مساعد است، بدون اينكه جنبه اجبارى به خود بگيرد.
و اين فراهم ساختن اسباب (كه نام آن را توفيق مى گذاريم) يا بر هم زدن اسباب (كه نام آن را سلب توفيق مى گذاريم) نتيجه اعمال خود انسانها است كه اين امور را در پى دارد، پس اگر خدا به كسانى توفيق هدايت مى دهد و يا از كسانى توفيق را سلب مى كند نتيجه مستقيم اعمال خود آنها است.[3]
_____________________________
[1] - سوره بقره،آیه26.
[2]- ترجمه المیزان،ج1،ص141.
[3] - تفسیر نمونه،آیه1،ص152.