معارف دین

پیوند: http://www.askdin.com/thread23330.html#post461073

چگونه می توان توکل را به خدا بیشتر کرد؟

با توجه به اینکه حق تعالی قادر مطلق ،حکیم علی الاطلاق، و فیاض مطلق است و ایمان واقعی نسبت به این عقیده ،باعث می شود که توکل ما به حق تعالی بیشتر شود.
برای دستیابی به روحیه توکل و تقویت آن در خویشتن باید به تفویت و ارتفاء آنچه منشا توکل است پرداخت یعنی یقین به این مطلب که در عالم موثر حقیقی، جز خدا وجود ندارد وهمه اسباب ظاهری مجرای مشیت الهی می باشند و بدون این مشیت هیچ اثری بر آنها مترتب نیست و حسن ظن و اعتماد به خدا را تحکیم نمود .
برای این کار علاوه بر بهره گیری از آیات وروایاتی که در مورد توکل سخن گفته اند وتفکر وتامل در آنها ،می توان در رخدادهای شگفت انگیز ی که سبب سازی ها وسبب سوزی های خداوند را ،که با محاسبات ظاهری به دور از انتظار بوده اند را نشان می دهند،اندیشید واز آنها عبرت گرفت.
یک نگاه به آنچه از رحمت رحمانیه و رحیمیه که تاکنون خداوند شامل حال ما کرده است وبی اینکه خود ودیگری سهم ونقشی داشته باشیم،شخصا همه نیازهایمان را بر آورده است،سبب می شود از اتکا واعتمادمان به اسباب و وسایل ،خواه خود وعمل خود وخواه دیگران وعمل آنها ،شرمنده شویم و از آن پس تنها به خدا اعتماد وتوکل کنیم .

پیوند: http://www.askdin.com/thread34663-7.html#post451866

«آن كه نيت گناه كرده‌است، هرچند كه به فعل آن دست نيافته‌است، دل را از دست داده است. و اگر به فعلش هم دست يافت، فقه براى او حكمى دارد. سارق كه به نيّت سرقت از خانه‌اش بيرون شد، و به هدف پليدش نرسيد، احكام سارق بر او جارى نيست، و لكن عذابى و نكالى شديدتر از قطعِ يد بر جان خود وارد نموده است، «وَ إِنْ تُبْدُوا ما فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ» [سوره بقره:284] اگر آنچه را كه در نفس شما است، آشكار كنيد، و يا پنهان بداريد، خداوند شما را بدان محاسبه می‌كند.

امام صادق عليه السلام فرمود: نگاه به گناه نكنيد كه كوچك است، ببينيد گناهِ چه كسى را می‌كنيد. علماى ما فرموده‌اند: همه گناهان ذنوب كبيره‌اند، و صغيره، به قياس و نسبت بعضى از آنها با بعضى ديگر است.»

مجموعه مقالات، چاپ پنجم (1376)، دفتر تبلیغات. ص. 28

پیوند: http://www.askdin.com/thread34663-7.html#post451861

بخشی از درس اخلاق آیت‌الله روح‌الله قرهی در مسجد و حوزه علمیه امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف:

«گناه کبیره و صغیره عندالعرفاء و العقلاء یکسان است، زیرا گناه کردن، مخالفت با امر خداوند متعال است و به این خاطر است که آنها تعریف به صغیره و کبیره نمی کنند؛ و اولیای الهی قائلند که اگر گناه صغیره‌ای را صغیره و کوچک شمردی، مقدمه‌ای برای کبیره می‌شود و به این دلیل است که از انجام دادن گناه کوچک نیز وحشت دارند.
از آیت‌الله مولوی قندهاری(ره) نقل شده است که روزی آقا سیدابوالحسن اصفهانی(ره) به طلبه‌ها فرمود: نماز شب نخواندن برای شما گناه است، سپس از آقا سؤال شد که آیا به نظر نمی‌رسد که گناه افعالی است که خداوند انجام دادن آنها را نهی کرده است و یا معصومین(ع) در روایات، انجام دادن آنها را منع کرده‌اند که همان مخالفت با امر خداوند است، آیت‌الله اصفهانی(ره) با اشاره به کلام علامه مجلسی(ره) فرمود: هر چیزی عندالعرفاء و العقلاء انسان را از قرب خدا دور کند، گناه کبیره است و سپس فرمود: من می‌دانم که قرب طلبه و اهل علم به خدا، خواندن نماز شب است و اگر نماز شب ترک شود، از قرب الهی دور شده و مبتلا به گناه کبیره شده است در حالی که در حالت ظاهری، جزء گناهان کبیره نیست.
بنابراین زمانی که یک ولیّ خدا مانند سیدابوالحسن اصفهانی(ره) می‌گوید چنین چیزی گناه کبیره است، کبیره می‌شود، چه برسد به اینکه اصلا انسان تصور گناه نبودن آن را بکند و این مطلب برای بسیاری از علماء نیز عجیب آمده بود.
بنده این مطلب را به محضر آیت‌الله مرعشی نجفی(ره) عرضه داشتم: آیت‌الله اصفهانی(ره) این طور از آیت‌الله مولوی قندهاری(ره) نقل می‌کنند؛ سپس ایشان به من فرمود: شک نکن که گناه کبیره است و نزد اهل عقل و معرفت، به عنوان گناه کبیره شمرده می‌شود.
از آیت‌الله سلطان‌آبادی(ره) نقل شده است که یکی از مواقعی که شیطان به شدت نگران است و فریاد کلمه «نه» را سر می‌دهد، زمانی است که انسان‌ها را آگاه بکنند که مخالفت امر خدا و رسولش گناه کبیره است؛ از طرفی شیطان قائل به تقسیم گناه به صغیره و کبیره است و به انسان دلداری می‌دهد که خیلی گناه بزرگی نکرده است و این دلداری باعث می‌شود که انسان جرأت بیشتری نسبت به گناه پیدا کند و زمانی که این گونه به گناه نگاه کرد، نسبت به گناهان دیگر جرأت پیدا می‌کند و بنابر قول ملااحمد نراقی(ره)، دیگر گناه برایش معنای گناه نمی‌دهد و تأکید می‌کردند: «إجتنبوا مِن‌الذنب مِن اوّل مرّة» یعنی از اولین گناه پرهیز کنید زیرا با انجام دادن گناه اول، به تدریج روزنه برای گناهان بعدی باز می‌شود؛ اما اگر گفته شد که من خیلی مبتلا به گناه نیستم و اولین بار است که خطا کرده‌ام و خدا می‌بخشد، به جایی می‌رسی که گناه کبیره نیز برایت عادی می‌شود…»

پیوند: http://www.askdin.com/thread20352.html#post449083

براي اين كه شخص خوش اخلاق باشيد، موارد زير را رعايت كنيد:

1- كمتر راجع به مشكلات گذشته تان فكر كنيد،
2- كم توقع باشيد،
3- در هر پيشامد بدي احتمال اين كه خير دنيا يا آخرت شما در آن باشد را فراموش نكنيد،
4- به خدا توكل داشته باشيد،
5- در كارها خيلي خود را خسته نكنيد،
6- از خواب و خوراك به اندازه كافي استفاده كنيد
7- ورزش كنيد، حتي اگر نيم ساعت در روز به صورت نرمش باشد
8- برنامه اي براي تفريح تنظيم كنيد (سعي كنيد تفريحتان در فضاي سبز باشد)،
9- به هيچ وجه در ذهن خود مشكلات كوچك را بزرگ كنيد،
10- عطر استفاده كنيد و از غذاهاي خوش بو بيشتر استفاده نماييد.

پیوند: http://www.askdin.com/thread20352.html#post449083

برای این که موقع عصبانیت خودمون را کنترل کنیم چیکار کنیم؟


علاج هر رذیله ی اخلاقی به وسیله ی ريشه كن كردن عوامل به وجود آورنده ودر واقع پیش زمینه های آن رذیله در انسان است .برای از بین بردن خشم و مقابله با آن لازم است انگيزه‏هاى غضب را بشناسیم .دلیل غضب در افراد مختلف ، متفاوت است ممکن است دلیل غضب درفردی خود بينى باشدو در دیگری حسادت وگاهی عیب جویی وحرص وکینه و… بنابراین رذائل اخلاقی همانگونه که می دانید زنجیروار به هم وابسته اند پس برای اینکه با رذیله ی خشم مقابله نماییم با بررسی خصوصیات روحی ودرونی خود لازم است عامل ایجاد کننده ی خشم را در مرحله ی اول بشناسیم وسپس برای از بین بردنش اقدام نماییم.

رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) براى غلبه بر «خشم» دستور جالبى داده اند:

«فَاِنْ وَجَدَ اَحَدُكُمْ مِن ذلِكَ شَيْئاً فَاِنْ كانَ قائِماً فَلْيَجْلِسْ وَاِنْ كانَ جالِساً فَلْيَنْمِ; فَانْ لَمْ يَزَلْ ذلِك فَلْيَتوَضّأ بِالماءِ البارِدِ وَلْيَغْتَسِلْ فَاِنَّ النّارَ لا يَطْفَئُها اِلاّ الماءُ

هرگاه يكى از شما در خود احساس غضب كرد، اگر ايستاده است، بنشيند و اگر نشسته است، بخوابد و چنانچه با اين كار خشمش فرو ننشست، با آب سرد وضو بگيرد يا غسل كند كه همانا آتش را چيزى جز آب خاموش نمى كند».

همانطور که می دانید ملكه و خوى در انسان يك دفعه پيدا نمى شودبلكه با تكرار افعال و اقوال پديد مى آيد.خشم نیز از این قاعده مستثنی نیست .بنابراین برای از بین بردن هر رذیله ی اخلاقی در وجودمان، خواه ناخواه باید خود را به زحمت بیندازیم تا بتوانیم ملكات زشت و حيوانى رااز وجودمان بزدايیم و به ملكات رحمانى آراسته شویم وقتى انسان با مانعى در مقصدش برخورد مى كند ياچیزی را بر خلاف ميلش می بیند در این حالت ممکن است خشم بر انسان غلبه کند وبه قول معروف خونش به جوش می آید در ابتدا ممکن است خشم خود را با زبان وگفتار خود نشان دهد ودر ادامه چنانچه بر غضبش غالب نشود ممکن است با دست وپا کارهایی را انجام دهد بدون اینکه بفهمد چه می کند.اگر كسى خواهان دورى از اين خوى حيوانى است ، بايد در قدم اول بنا بگذارد كه هنگام خشم جلو خودش را بگيرد،پس اولین گام ارداه ی قویست وتصمیم جدی مبنی بر اینکه یا خشمگین نشویم ویا چنانچه خشمگین شدیم خود را کنترل نماییم .خیلی از مواقع صحبت ها ورفتار دیگران ما را به خشم وا می دارد اما کمی تمرین سکوت می تواند راهگشای خوبی در این مواقع باشدبعضی ازافرادی که پر حرف هستند در مواقعی که با شرایط خشم روبرو می شوند کنترل زبان برایشان سخت تر خواهد بود چرا که به سکوت عادت نکرده اند پس در این مواردبهتر است کمی خودمان را به سکوت عادت دهیم.منشاء بسيارى از خشمهاى ناپسند، خلاف توقعهايى است كه با آن مواجه مى شويم . چه بسا توقعات نابجای ما از افراد، خود می تواند عامل خشمگین شدن ما شود پس بر ما لازم است که توقع بیجا وبی مورد از دیگران نداشته باشیم و خود را طلبکار آنها ندانیم.توقع را كم كنيم تا خشمگین نشویم